Το φιλί..
Μας συγκινεί, γιατί με ένα φιλί είναι που μας αποκαλύπτεται ο άλλος. Κι αυτό γιατί ένα φιλί μπορεί να πει πολλά περισσότερα από τις λέξεις.
Ελάχιστες φωτογραφίες ερωτικού περιεχομένου, όσο τολμηρές κι αν είναι, μεταδίδουν τόσον ερωτισμό και τόση αισθησιακή ατμόσφαιρα όσο εκείνη η περίφημη ασπρόμαυρη φωτογραφία στο Παρίσι του Μεσοπολέμου ενός ερωτευμένου ζευγαριού που φιλιέται καθώς περπατάει στη μέση του δρόμου. Το French kiss, όπως καθιερώθηκε να ονομάζονται τα γεμάτα πάθος φιλιά των ερωτευμένων στο στόμα, ενέπνευσε εκατοντάδες σκηνοθέτες, του Χόλιγουντ ιδιαίτερα, οι οποίοι με τη σειρά τους έπλασαν και εξακολουθούν να πλάθουν, αμέτρητες στιγμές φιλιών διάσημων κινηματογραφικών ζευγαριών που συγκίνησαν μέχρι δακρύων εκατομμύρια θεατές.
Τι είναι αυτή η φαινομενικά τόσο απλή πράξη του αγγίγματος των χειλιών μεταξύ δύο ερωτευμένων ανθρώπων και γιατί μας συγκινεί τόσο πολύ είτε την απολαμβάνουμε οι ίδιοι είτε γινόμαστε θεατές της? Τι είναι αυτό που κάνει το φιλί να είναι μια πράξη τόσο ιδιαίτερη και τόσο σημαντική στον έρωτα?
Περισσότερο από κάθε άλλη ερωτική πράξη, με το φιλί αγγίζουμε την πιο βαθιά προσωπική πλευρά του άλλου. Ανακαλύπτουμε πώς δίνεται, αν μπορεί να αφεθεί, αν είναι σφιγμένος ή αν μπορεί να βάλει συναίσθημα σε αυτό που κάνει. Από την άλλη, για μας τους ίδιους, όταν δεν νιώθουμε καλά φιλώντας τον άλλον, καταλαβαίνουμε ότι κάτι μέσα μας αντιστέκεται σε αυτή την τόσο βαθιά προσέγγιση, ενώ όταν νιώθουμε καλά, αισθανόμαστε ότι ερχόμαστε πολύ κοντά του, ότι μεταξύ μας δημιουργείται ζεστασιά.
Το φιλί απαιτεί τόσο συναισθηματικό δόσιμο, ώστε είναι αναγκαίο συστατικό για τη δημιουργία αυτής της ιδιαίτερης οικειότητας που χαρακτηρίζει την εντελώς ιδιωτική σφαίρα της σχέσης του ερωτευμένου ζευγαριού. Άλλωστε, δεν είναι άνευ σημασίας το ότι το στόμα βρίσκεται στο κεφάλι, στο πρόσωπο, εκεί όπου βρίσκεται το κέντρο της πνευματικής μας λειτουργίας, κι έτσι φιλώντας είναι σαν να πλησιάζονται περισσότερο οι ψυχές παρά τα σώματα.
Το φιλί είναι πιο ερωτική και πιο προσωπική υπόθεση από το σεξ αυτό καθαυτό. Το χαρακτηρίζει όμως και κάτι ακόμη: Ενώ το σεξ μπορεί να γίνεται υγιεινά και με χίλιες προφυλάξεις, το φιλί δεν μπορεί να είναι παρά αυτό που είναι, αλλιώς δεν είναι φιλί. Για να το πούμε με αριθμούς, ένα φιλί είναι 9 mg νερού, 700 mg αλμπουμίνης, 1,7 mg λίπους, 0,4 mg αλάτων και 100 mg οργανικών ουσιών που μεταφέρονται από στόμα σε στόμα. Είναι, λοιπόν, ένας στυγνός μεταφορέας μικροβίων? Χωρίς αμφιβολία, μόνο που, όπως ισχυρίζεται με χιούμορ ένας Αμερικανός γιατρός, ένα αληθινό φιλί προκαλεί τόση θερμότητα που καταστρέφει αμέσως όλα τα μικρόβια.
Τα φιλιά δεν εκφράζουν μόνο συναισθήματα, εκφράζουν και επιθυμία και αισθησιασμό. Με το φιλί διεγείρονται οι ερωτογενείς ζώνες που υπάρχουν στις στοματικές μεμβράνες. Όταν, λοιπόν, απολαμβάνουμε τα φιλιά κάποιου, σημαίνει ότι ταιριάζουν οι χημείες μας, όπως ακριβώς μπορεί να μας αρέσει και να μας ελκύει η ανεπαίσθητη μυρωδιά που αναδίδει το δέρμα ενός ανθρώπου. Έτσι, μπορεί τα φιλιά του να μας φαίνονται υπέροχα επειδή μας ξυπνούν την επιθυμία, αλλά βέβαια δεν λένε απολύτως τίποτα, αντίθετα με ό,τι συνήθως εικάζεται, για το κατά πόσο καλό θα είναι το σεξ μαζί του ή για το αν π.χ. έχει προβλήματα στύσης ή πρόωρης εκσπερμάτισης.
Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για παραμύθι η πεποίθηση ότι όταν π.χ. ένας άνδρας φιλάει καλά, είναι και καλός εραστής. Από την άλλη, βέβαια, όταν δεν μας αρέσει να φιλιόμαστε με κάποιον, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μην μας αρέσει και το σεξ με τον άνθρωπο αυτόν, ίσως γιατί οι αισθήσεις μας μάς προειδοποιούν ότι κάτι δεν πάει καλά με τις χημείες μας. Στο φιλί γεύεσαι το σάλιο του άλλου, κάτι που κανένας άνθρωπος δεν κάνει οικειοθελώς όταν δεν αισθάνεται δυνατή έλξη για τον άλλον.
Το φιλί ενεργοποιεί μια σειρά πολύπλοκων χημικών αντιδράσεων και σε πολλές περιπτώσεις ένα κακό φιλί μπορεί όντως να καταδικάσει μια σχέση από την αρχή της. “Ενα φιλί είναι ο μηχανισμός για την αξιολόγηση ενός συντρόφου”, εξηγεί η Ελεν Φίσερ του Πανεπιστημίου Rutgers στο Νιου Τζέρσι, η οποία το περασμένο Σάββατο παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο συνέδριο της Αμερικανικής Ενωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης στο Σικάγο.

Σκούρα τα πράγματα..
Διαζύγιο έχουν πάρει οι Ελληνίδες από τη... σεξουαλική ζωή, όπως αποκαλύπτει νέα μελέτη. Κι αυτό γιατί η σεξουαλική τους επιθυμία πέφτει κατακόρυφα εξ αιτίας των καθημερινών υποχρεώσεων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν από τη στιγμή που περνούν το κατώφλι της εκκλησίας. Είναι ενδεικτικό το ότι μία στις τέσσερις γυναίκες εμφανίζει διαταραχές της επιθυμίας, με αποτέλεσμα να γυρνάει την πλάτη της στον σύντροφό της όταν ξαπλώνουν μαζί στο κρεβάτι. Ακόμη όμως κι όταν... υποκύπτουν, μόνον οι δύο στις τρεις νιώθουν ηδονή κατά τη σεξουαλική επαφή.
«Ο σημερινός τρόπος ζωής της σύγχρονης Ελληνίδας δρα καταλυτικά σε ό,τι αφορά την επιθυμία της. Δεν είναι πια ερωμένη ή σύντροφος. Έχει αναλάβει πλέον έναν πιο μαχητικό ρόλο, με συνέπεια να έχει περάσει η σεξουαλική ζωή της σε δεύτερη μοίρα. Παράλληλα, το σεξ τείνει να μετατραπεί σε νεύρωση- βγαίνουν συχνά έντυπα με συμβουλές για καλύτερες επιδόσεις, οι κανόνες όμως λειτουργούν καταναγκαστικά και θέτουν τον αυθορμητισμό στο περιθώριο. Η σεξουαλικότητα γίνεται από πηγή χαράς, πηγή τού "πρέπει"», σημειώνει ο νευρολόγος- ψυχίατρος δρ Θάνος Ασκητής.

«Παραιτούνται» οι παντρεμένες!
Οι γυναίκες που προφασίζονται... πονοκέφαλο και πέφτουν κατευθείαν για ύπνο είναι στην πλειονότητά τους έγγαμες: έξι στις δέκα γυναίκες που εμφανίζουν σεξουαλικό πρόβλημα είναι παντρεμένες. Όπως τονίζουν οι ερευνητές, αυτό ερμηνεύεται διπλά: από τη μία καταδεικνύει πως οι Ελληνίδες προσδοκούν μια καλύτερη σεξουαλική ζωή στον γάμο που φαίνεται να μην την εισπράττουν, ενώ παράλληλα αποδεικνύει πως οι γυναίκες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη συναισθηματική τους ικανοποίηση παρά στη σεξουαλική τους ολοκλήρωση.
Η ελεύθερη συμβίωση είναι ιδιαίτερα σημαντικό βήμα. Ο γάμος επιβάλλει στις γυναίκες να υιοθετήσουν έναν συγκεκριμένο ρόλο, και οι Ελληνίδες είναι πολύ ευαίσθητες σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις του έγγαμου βίου. Το γεγονός αυτό προκαλεί πολλά προβλήματα, με αποτέλεσμα να μειώνεται η σεξουαλική επιθυμία.
Την ίδια ώρα όμως οι Έλληνες πιστεύουν πως το σεξ στον γάμο αποτελεί κριτήριο ευτυχίας, γεγονός που αγχώνει ακόμη περισσότερο τις γυναίκες. Θέλουν να είναι αρεστές και να διατηρούν το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό του συζύγου τους, από την άλλη όμως νιώθουν πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν γιατί ειναι φορτωμένες», συμπληρώνει ο κ. Ασκητής.
Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από 10.300 κλήσεις αλλά και επισκέψεις που δέχθηκε την τελευταία εικοσαετία (1987- 2007) το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας. Σύμφωνα με τα ίδια δεδομένα, η ύπαρξη παιδιού κατά την πρώτη δεκαετία του γάμου επίσης επηρεάζει αρνητικά τη λίμπιντο των γυναικών: έξι στις δέκα μητέρες ηλικίας 21-30 ετών παραδέχονται πως δεν έχουν όρεξη.
Το θετικό στοιχείο όμως που προκύπτει από την ίδια μελέτη, είναι πως οκτώ στις δέκα γυναίκες δηλώνουν πως δεν έχουν πρόβλημα οργασμού.

Γλυκός ή σκληρός άντρας... εξαρτάται από το... χάπι

Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσίευσαν οι ερευνητές των πανεπιστημίων Νιουκάσλ, Σεν Αντριους και Στέρλινγκ, το αντισυλληπτικό χάπι μπορεί να «μπερδέψει» τις γυναίκες και να τις κατευθύνει στη λάθος επιλογή συντρόφου. Στα πειράματα που έγιναν οι ερευνητές έδειξαν στις γυναίκες που συμμετείχαν σειρά ανδρικών φωτογραφιών.
«Αυτές που χρησιμοποιούσαν αντισυλληπτικά χάπια έτειναν στην πλειονότητά τους να επιλέγουν τους σκληρούς τύπους ανδρών για συντρόφους. Τις τραβούσαν δηλαδή τα έντονα χαρακτηριστικά, οι μεγάλες πλάτες και το θεληματικό πιγούνι. Ενώ αντίθετα αυτές που δεν χρησιμοποιούσαν το χάπι επέλεγαν τους πιο γλυκούς άνδρες, αυτούς που αποπνέουν ευαισθησία και ίσως μεγαλύτερη πνευματική καλλιέργεια», είπε ο επικεφαλής της έρευνας, Κρεγκ Ρόμπερτ, καθηγητής ψυχολογίας.
Η εξήγηση των επιστημόνων έχει ως εξής: «Οι γυναίκες που παίρνουν το χάπι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, συνεπώς δεν αναζητούν τον καλύτερο σύζυγο και πατέρα αλλά τον πιο γοητευτικό σύντροφο, αυτόν που εκπληρώνει κυρίως τις ερωτικές τους φαντασιώσεις. Αντίθετα οι γυναίκες που μπορούν να κάνουν μωρό επιλέγουν αυτούς με τα "απαλότερα χαρακτηριστικά προσώπου" καθώς σύμφωνα με έρευνες αυτοί αποδεικνύονται πιο πιστοί και συνετοί σύζυγοι». Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η έκθεσή τους και τα συμπεράσματα, που θα δημοσιευθούν στις ιατρικές επιθεωρήσεις την άνοιξη, είναι εξαιρετικά σημαντικά για την κοινωνική δομή. «Φανταστείτε δηλαδή μια γυναίκα να επιλέγει σύντροφο, ενώ παίρνει το χάπι, μετά να κάνει παιδί και να διαπιστώσει ότι παντρεύτηκε το λάθος άνδρα. Ετσι φτάνουμε στα διαζύγια», είπε ο καθηγητής Ρόμπερτ. Φεμινίστριες όμως που δεν πήραν μέρος στις κλινικές δοκιμές επέκριναν τους ερευνητές λέγοντας: «Δεν μας έφτανε το καθημερινό βάρος που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην επιλογή συντρόφου. Τώρα τους δίνετε και ένα λόγο να ανησυχούν επιπλέον και να φοβούνται ότι ερωτεύονται ή όχι επειδή οι ορμόνες τους τρελάθηκαν».